İsmail Küçükkaya'nın Çalar Saat Yazısı, 15.04.2016 Evlerde eski neşeniz yok. Yüzler gülmüyor. Eskisi kadar umutlu da değilsiniz. İşleri yolunda olanlar bile kaygılanmaya başladı.Acaba çocuklarımız ileride nasıl bir ülkede yaşayacaklar?Türkiye yoruldu. Uzun süren kavgalar ve hortlayan terör. 3 milyon Suriyelinin gelişi...Adeta kuruma, çoraklaşma yaşıyoruz. Yaratıcılıktan uzaklaştık.Kimse bana kızmaasın. Gerçekleri konuşalım. Hiçbir şey yokmuş gibi davranamam. Umutlanmak istiyorum ama gerçeğe yaslanarak. Neşelenmekten yanayım lakin yalanların üzerine bina edilmiş bir pembe rüya istemem.İnsanımıza dayanacağız. Tarihimize inanacağız. Yaşamın gücüne. Barışa sarılacağız.Buna mecburuz. Zira böyle devam edemeyiz. Bu ülkeye bir "öfke kontrolü" eğitimi lazım. Herkes patlamaya hazır bomba gibi.İnsanlar gibi toplumlar da rahatsızlık geçirebilir. Bazen travma atlatır. İyileşmek için yapmamız gerekenler var.Memleketimiz neşesini coşkusunu yitirdi. Kimse hayal kurmuyor. Belki okullarda hayal kurma dersi koymalıyız.Sanat, siyaset, ekonomi, dış politika, mizah, spor... Her şey gerginlikten nasibini alıyor. Baksanıza 23 Nisan bayramı resepsiyonu bile iptal ediliyor. Son 5/6 yılda iptal edilen bayramlarımızı tek tek saymamı ister misiniz? Bayramlarda bir ve beraber olamayacaksak ne zaman olacağız?Biz teklifimizde #ısrarediyoruz: 23 Nisan'ı gazilerimiz ve şehit ailelerimizle kutlayalım.
“İnternet sitemizdeki deneyimlerinizi kişiselleştirmek amacıyla kullanılan çerezler bakımından tercihlerinizi nasıl yöneteceğinize (Çerez Politikası) üzerinden bakabilirsiniz, kişisel verilerinizle ilgili daha fazla bilgi için (Gizlilik Politikası’nı) ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak, çerezleri belirtilen kapsamda kullanmamızı kabul edersiniz”.
